Akademik Miodrag Mića Popović rođen je u Loznici 12. juna 1923. a umro u  Beogradu  22. decembra 1996. godine. Bio je slikar, likovni kritičar, pisac, filmski režiser i akademik Srpske akademije nauka i umetnosti. Za dopisnog člana SANU izabran je 1978. a za redovnog 1985. godine.

Kao četvrogodišnjak sa porodicom se preselio u Beograd gde je završio osnovnu školu i Treću mušku gimnaziju. Po završetku gimnazije, 1942. godine odveden je u Nacionalnu službu gde je bio do 1943.  kada se razboleo i oteran u logor Franken kod Žagubice, a potom, po kazni, u štraflager u Borskom rudniku. Zbog bolesti iste godine vraćen je kući, a nakon oslobađanja Beograda  upućen je u propagandno odeljenje Štaba druge armije. Na lični zahtev 1945. godine upućen je na front gde je ranjen, a ujedno i primljen  u Savez komunističke omladine Jugoslavije. Sa ratnim drugovima stigao je do  Lajbnica u Austriji i tada biva primljen u KPJ, a zbog jednog pisma uhapšen i sproveden u zatvore gde je proveo četiri meseca.

Po završetku Drugog svetskog rata, 1946. godine Mića se odlučuje da upiše  Akademiju likovnih umetnosti u Beogradu i uči u klasi profesora Ivana Tabakovića. Sa kolegama  Batom Mihailovićem, Petrom Omčikusom, Miletom Andrejevićem, Ljubinkom Jovanović, Kosarom Boškan i Verom Božičković napušta akademiju i odlazi u Zadar gde 1947. godine formiraju prvu umetničku komunu u posleratnoj Jugoslaviji, čuvena „Zadarska grupa“. Po povratku u Beograd, Mića je izbačen sa akademije i školovanje nastavlja sam uz pomoć profesora Tabakovića.

Ljubav prema slikarstvu javila se pre upisa na akademinu, još 1938. godine družeći se sa slikarem Svetolikom Lukićem. Tada počinje i sam da slika, a od 1940. i da izlaže radove na kolektivnim izložbama širom Srbije i inostrasntva. Prvu samostalnu izložbu održao je 1950. godine sa 160 radova u Umetničkom paviljonu na Kalemegdanu u Beogradu, a iste godine počinje da objavljuje kritike i eseje. Nako toga, slede i samostalne izožbe „Selo Nepričava“, „Od magle, od kostiju“ i druge.

Tokom karijere prošao je više slikarskih faza, a najpoznatiji je po  enformel“, slike bez forme, od 1959. do 1969. i „slikarstvo prizora“ od 1969. do 1979. godine.

Samostalne izložbe priređivao je širom Srbije, ali i u inostranstvu. Napisao je više knjiga, od kojih su najpoznatije „Sudari i harmonije“, „Izlet“, „U ateljeu pred noć“ i druge.

Mića Popović dobitnik je mnogih nagrada i priznanja iz oblasti slikarstava, kao što su Nagrada za slikarstvo na II oktobarskom salonu, Matice srpske za slikarstvo na izložbi „Deset godina umetničkih kolonija u Vojvodini“, „Zlatna paleta“ ULUS-a na XLVIII izložbi ULUS-a, „International art exhibition committed figurative art“, 1989. godine počasni građanin Loznice, Kraljevski orden dvoglavog belog orla 1. Stepena (posthumno) i mnoge druge.

U čast velikog srpskog slikara, Fond za afirmaciju stvaralaštva u Beogradu 1998. godine uspostavlja nagradu za umetnost „Mića Popović“, koja se dodeljuje svake druge godine 12. juna.

Miodrag Mića Popović bio je oženjen Verom Božičković Popović, takođe poznatom slikarkom rodom iz Brčkog. Preminuo je u 73. godini života 22. decembra 1996. godine u Beogradu. Nakon smrti na ulasku u zgradu gde je stanovao postavljena je tabla sa njegovim imenom.

Lj.Marković

foto: vikipedia